Wat is anandamide?
Het is een chemische stof die vaak wordt aangeduid met de term "gelukzalig molecuul" omdat de naam ananda afkomstig is uit het Sanskriet en geluk of gelukzaligheid betekent. De volledige chemische naam is: N-arachidonoylethanolamine. Het behoort tot een groep stoffen in het lichaam die vetzuuramiden worden genoemd, die deel uitmaken van het eigen endogene (endo, wat "binnenin" betekent) cannabinoïdesysteem van het menselijk lichaam. Dit is in tegenstelling tot exogene cannabinoïden
(exo betekent "buiten") zoals THC, CBD etc. die worden geconsumeerd.
Â
De chemische structuur van anandamide lijkt sterk op die van THC. Je zou bijna kunnen zeggen dat ze neven waren, met THC als de exogene externe cannabinoïde en anandamide als de interne "endogeen"een.
Â
Anandamide interageert met zowel CB2-als CB1-receptoren; dit betekent dat het iets triggert in zowel de hersenen als het centrale zenuwstelsel. Net als bij THC is het een cannabinoïde die een duidelijk gevoel van een "high" veroorzaakt, evenals toenemende eetlust en slaperigheid en ontspanning. Het speelt ook een belangrijke rol in vele andere vitale functies in het menselijk lichaam.
Â
Cannabinoïden en de hersenen
Het was in de jaren zestig dat Raphael Mechoulam, een wetenschapper en botanicus uit Israël, voor het eerst cannabinoïden isoleerde. Bij het bepalen van de chemische structuur van CBD, waren hij en zijn onderzoeksteam in staat om THC te isoleren als de belangrijkste psychoactieve verbinding die in cannabis wordt aangetroffen.
Â
Dit leidde natuurlijk totstudies over de effecten van THC op lichaam en geest en het is uiteindelijk de reden waarom de wetenschap nu weet van het endocannabinoïde systeem. Na het belangrijke werk van Mechoulam op het gebied van endocannabinoïden, concludeerden wetenschappers dat iets als een cannabinoïdereceptor ergens in de hersenen of het lichaam zelf kan worden gevonden. Dit leidde ertoe dat wetenschapper Allyn Howlett en zijn team van de St.Louis University overtuigend bewijs vonden dat het menselijk lichaam eigenlijk zijn eigen cannabinoïdereceptoren bevat en dat THC precies in deze receptoren past. Deze bevinding leidde tot de vraag waarom het lichaam een cannabinoïdereceptor zou hebben (die THC bijna perfect in zich past) als THC niet van nature in het lichaam zelf voorkomt. Dat is de vraag waarmee wetenschappers werden geconfronteerd en watuiteindelijk leidde dit tot de ontdekking van anandamide.
Â
Dat het lichaam zijn eigen natuurlijke cannabinoïde produceerde, werd ontdekt door het team van Raphael Mechoulam tijdens hun eerste onderzoek. Het was echter pas in 1992 dat twee van dat oorspronkelijke onderzoeksteam - William Devane en Lumir Hanus - het laatste stukje van de puzzel vonden, dat ze anandamide noemden (geïnspireerd, zoals eerder vermeld, door het Sanskriet woord voor gelukzaligheid: "Ananda"). Terwijl THC bijna perfect in de cannabinoïdereceptor van het lichaam past, past anandamide er absoluut perfect in.
Â
De ontdekking van anandamide heeft aanzienlijk bijgedragen aan het begrip van de wetenschap van cannabis en het menselijk lichaam. Isoleren en ontdekken van een endocannabinoïdeheeft bevestigd dat er in feite een volledig endocannabinoïde systeem in het lichaam is. De cannabinoïdereceptoren en natuurlijk geproduceerde cannabinoïden laten zien dat er een compleet systeem van cannabinoïden is, zonder de noodzaak van cannabis, dat werkt in het menselijk brein en lichaam.
Â
Wat doet anandamide?
Er valt nog veel te ontdekken over de manier waarop anandamide in het lichaam werkt. Het maakt immers deel uit van een van de meest complexe systemen in ons. Het kan een nog krachtigere staat van geluk opwekken dan veel cannabisgebruikers zullen bereiken na het roken of innemen ervan. Bovendien, anandamide werkt ook in die delen van de hersenen die de sensaties van pijn, geheugen, eetlust, beweging en zelfs dergelijke factoren beïnvloeden zoalsmotivatie.
Â
Het beïnvloedt ook het voortplantingssysteem en dus de vruchtbaarheid. Als neurotransmitter wordt het snel afgebroken in het lichaam, daarom is het opwekkende effect niet langdurig. Anandamide verhoogt neurogenese - de vorming van nieuwe neuronen, of nieuwe neurale verbindingen. Vanwege deze unieke functie stellen wetenschappers dat anandamide mogelijk kan werken tegen angst en depressie. Interessant is dat het ook wordt doorgegeven aan pasgeborenen via de moedermelk van een moeder.
Â
Anandamide, THC en CBD - hoe ze op elkaar inwerken
Wanneer cannabis wordt ingenomen, bootst de psychoactieve stof THC na wat anandamide zou doen. Het verschil is dat THC veel langer in het lichaam overleeft dan anandamide dat, zoals hierboven vermeld, afbreektheel snel.
Â
Voor degenen die weinig anandamide produceren, kan de toevoeging van THC en de stimulatie van de cannabinoïdereceptor een bijzonder welkom effect creëren.
Â
Omgekeerd interageert CBD op een heel andere manier met het menselijk lichaam, zonder psychoactief effect; het heeft eerder een stimulerend effect op de natuurlijke werking van het endocannabinoïde systeem.
Â
Het voorkomt de productie van FAAH, een enzym in het lichaam dat anandamide afbreekt. Dit betekent dat anandamide langer overleeft wanneer CBD het lichaam binnenkomt. Het stimuleert ook het lichaam om er meer van te produceren. Dit creëert een gevoel van verhoogd welzijn en geluk, evenals een vermindering van ontstekingen en pijn.
Â
Sommige wetenschappers hebbensuggereerde dat anandamide van nature in het lichaam wordt geproduceerd wanneer een persoon zich in een staat van diepe ontspanning of verhoogde concentratie bevindt: bijvoorbeeld bij het maken of luisteren naar muziek, Dansen, creatief schrijven, enz. kortom, elke inspanning die de focus of ontspanning verhoogt. Dus, deze mysterieuze endocannabinoïde kan een rol spelen in waarom cannabis zo universeel plezierig is voor zoveel mensen, ongeacht leeftijd, geslacht of achtergrond.
Psychedelica in de 20e eeuw - het expansietijdperk
Geschiedenis van Microdosing
